Rondreis Noorwegen over de mooiste scenic routes

Dag 7 Van Haukeli naar Al

We starten de dag in de regen met een duik in het ijskoude meertje. Nou ja duik… een dip, zoals dat tegenwoordig heet. Toen ik mijn armen onder water deed dacht ik even dat de ijstijd aangebroken was.

Het regent nu drie dagen aan een stuk door. Vanochtend was het heel even droog: een bijzondere ervaring! We ontbijten, ruimen op en plannen de rit van vandaag richting Odda en de watervallen daar in de buurt. We hebben er al tientallen gezien overigens, zo prachtig!

De låtefossen zijn overweldigend: wat een krachtige watervallen. Verder is de dag helemaal wit vandaag, er zijn stukken die we eindeloos door de wolken rijden. Heel Noorwegen is een waterval geworden. Dit is niet zo leuk meer. We waren voorbereid op regen, ook op veel regen, maar op dagenlange stortbuien hadden we weer niet gerekend. En zeker niet als je daardoor niets maar dan ook werkelijk niets meer van je omgeving kunt zien.

We kijken eindeloos op weer-apps, maar de aankomende 1,5 week blijft het regenen. We besluiten af te buigen naar Zweden. Vandaag richting Oslo. We overnachten op de Hardangervidda, een eindeloos uitgestrekt natuurgebied, midden in Noorwegen.

 Dag 8  Van Al naar Noresund

Als we wakker worden hebben we uizicht. We maken een ochtendwandeling met zicht en in kleur. Eindelijk geen grijs en wit, maar groen en blauw!! We rijden een klein stukje, zoeken gasflessen, komen er achter dat ze ons merk hier niet hebben en gaan door. We vinden langs de 280 een kleine rustige camping aan het water, de zon schijnt, de plek is geweldig en we vertellen niemand dat we stiekem een big mac hebben gegeten en nog steeds geen eland hebben gezien. Heerlijk hebben we hier in de hete zon gezeten en plannen gemaakt voor morgen: naar de zuidkust van Noorwegen waar de zon en eilandjes op ons wachten.

 Dag 9 Van Noresund naar Drammen en via de 40 weer noordwaarts

Onze eerste missie vandaag was het vinden van gas. Via een facebookgroep kreeg ik lijsten van mogelijke vulstations. We reden richting de E7 naar Drammen om gas bij te vullen en wilden daarna naar een eiland ten Westen van Oslo gaan. Overigens was er halverwege de route een prachtig treinmuseum, niet aangekondigd, maar we zagen een aantal oude locomotieven staan naast een prachtig houten stationnetje. Nergens in reisgidsen te vinden, maar o zo leuk!

De natuur was prachtig, maar teleurstelde ons toch. Dit had net Duitsland kunnen zijn. Niks mis mee, maar het avontuur, de rotsen, kliffen, fjorden, eindeloze hoogvlakten lonkte. Daarvoor kwamen we naar Noorwegen. Dus halverwege de dag keerden we om en reden een parallelweg (de 40) richting het Noorden terug. Een hele dag in de camper, maar uiteindelijk door een vlakte op 1000 meter hoogte, zo mooi. Weliswaar met regen en zon, maar we besloten ervoor te gaan!

 Dag 10 De 51 met stop in Beitostølen

Vanochtend om 7.30 opgestaan. Ik had veel gehoord over de Fv51 en popelde om te gaan. Het eerste gedeelte viel een beetje tegen. Inmiddels was Marcel het autorijden beu en wilde wat doen. Op Tripadvisor vond ik Beito husky centre, waar je kennis kon maken met husky’s, met ze kon wandelen en waar je uitleg kon krijgen over alles wat met sledehonden en sledetochten te maken heeft. De Nederlandse gids wees ons een onwijs gave parkeerplaats aan een meertje aan, waar we overnachtten om de volgende dag te gaan packraften.

 Dag 11 Packraften en vanuit Beitostolen naar Grotli

We starten de dag om 8.00 uur, we moeten om 10.00 met de gids op pad naar de opstapplaats voor het raften. We gaan met een busje richting het opstappunt. Lopen een kwartier door de rimboe totdat we bij de rivier komen. We stappen in de packraft, gaan op pad met de gids, krijgen raft-les en genieten vooral van de snelstromende stukken. Af en toe loopt een bootje vast op de rotsblokken die we moeten ontwijken. Dat lukt meestal goed, maar heel af en toe blijven ook wij steken. Hilariteit alom.

We drinken koffie, gaan verder en bereiken zeiknat het eindpunt. Beetje dom: ben mijn droge broek vergeten, dus moet ik in mijn onderbroek weer in de bus!

We rijden die middag verder over de 51 door Valdresflye. Waanzinnig! Het regent pijpestelen, maar dat maakt de omgeving ook wel mysterieus. Het doet me denken aan de Schotse Hooglanden op deze route. We eten soep in de camper op 1000 meter hoogte, terwijl koeien om onze camper struinen. De regen went. 

We parkeren weer in de vrije natuur! Je vraagt je af waarom mensen in Nederland wonen. Wat een ruimte en vrijheid hier! 

Dag 12 De Gamle Strynefjeldsvegen De 258!

Jaaaaa! We gaan hem nemen vandaag: de oudste toeristenweg in Noorwegen. Het schijnt een van de mooiste routes te zijn! En dat klopt. Waanzinnig. We rijden op 1200 meter hoogte langs gletschers, watervallen en meren.

We rijden richting Stryn langs het water richting de Loen skylift. De skylift blijkt 115 euro te kosten. Daarvoor ga je heen en terug naar boven, naar 1100 meter. Tja, daar komen we net vandaan en om nou zoveel geld neer te tellen voor een uitzicht dat we ook zelf kunnen opzoeken is zonde. We draaien om en rijden richting mijn droomweg: de Fv63 ofwel de Geiranger-Trollstigenweg. En ja echt, ook deze is adembenemend mooi.

We stoppen nog voor Geiranger, parkeren en drinken wat met uitzcht op het dal, zeker 900 meter lager. We krijgen buren: een Frans stel, een hippie uit de UK en Duitsers.

 Dag 13 De Fv63 Geiranger-Trollstigen

Vandaag willen we om 6 uur opstaan om de mooiste weg vroeg te doen. Als we wakker worden zijn we omringd door wolken. En is er geen enkel zicht. Daarmee zijn we dan weer niet in de wolken. We lezen nog wat in bed, draaien ons nog een keer om en ontbijten later. 

Tijdens het ontbijt zagen we de wolken wegtrekken. We wisten niet hoe snel we moesten vertrekken. De eerste aanblik van het Geirangerfjord was adembenemend! De tocht ernaartoe ook. Maar we waren er nog niet! Vanaf de uitkijkpunten bij Geiranger zag je de volgende haarspeldbochten al liggen. Nog niet die van Trollstigen overigens. Want na Geiranger wachtte Trollstigen. De rit naar Trollstigen gaat door een maanlandschap, een bijzonder ruig berggebied, langzaam stijg je naar grote hoogten. Je gaat de trollenladder dus afdalen als je vanuit `Geiranger komt. Voor je de afdaling start is er een prachtig uitkijkpunt. De Noren weten hoe je die aan moet leggen. Het zijn stuk voor stuk architectonische wondertjes. Dit uitkijkpunt is zeker de moeite waard om te doen! Je moet wel geluk hebben met een parkeerplek overigens!

Voor ons peaunuts, deze haarspelden. We hebben voor hetere vuren gestaan in de Alpen en Pyreneeën en ik besloot te rijden. Traliela wat een pret en uitzicht. In een lange colonne reden alle witte "plastic wagentjes" naar beneden, stapvoets, met respect voor iedere weggebruiker. Ik hoefde maar een keer achteruit met de camper toen een toeristenbus ineens in de haarspeld verscheen. Maar ook dat mocht de pret niet drukken!

We kiezen dit keer een camping omdat we geen zin meer hebben om een vrije plek te zoeken. De camping ligt vlak na Trollstigen aan een riviertje; een prachtige plek.

 Dag 14 Van Andalsness naar Lom

Het is tot 00.00 licht en dat maakt dat je minder snel de behoefte hebt om naar bed te gaan. Althans… Als we een serie kijken dan slaap ik al snel. Een soort pavlovreactie inmiddels. Dat licht dat maakt dan totaal niks uit! Rond 13.00 vandaag vonden we dat we toch nog weer een stukje van de route moesten rijden richting Lom. We nemen de E136 die door Romsdalen gaat en langs een prachtig stuk komt met watervallen. Geen toeristische attractie, maar misschien nog wel mooier dan Latefossen.

We eten nu eens niet in de camper, maar in een restaurant. De eerste keer deze vakantie! Een biertje en een wijntje kosten 25 euro. Gelukkig hebben we nog 24 biertjes en twee flessen wijn in de la onder de camper!

Wil jij de rondreis door Zuid-Noorwegen maken, kijk dan in onze webshop.